De Amerikaanse Chloe Benjamin had een bestseller met haar tweede boek, De onsterfelijken, waarin de kinderen uit één gezin van een waarzegster hun sterfdatum te horen krijgen, die nog lijkt te kloppen ook. Zijn ze voorbestemd om dan te sterven of gaan ze naar de voorspelling leven en komt die daardoor uit? Een soortgelijke filosofische vraag stuwt de plot voort in Benjamins debuut, dat nu is vertaald. De anatomie van dromen onderzoekt hoe dromen de werkelijkheid kunnen verstoren, wat de grens is tussen echt en verbeelding en in hoeverre je je naasten en jezelf kunt vertrouwen.

Ook in haar debuut weet Benjamin de informatie zo te doseren dat je nieuwsgierig blijft naar wat er gaat gebeuren, maar meer dan in De onsterfelijken stuit je op onhandigheden: overgangen als 'mijn gedachten dwaalden af naar herinneringen', uitleg die niet organisch in het verhaal past of storende metaforen (een jongen heeft 'een gezicht als een pitbull' en 'haar dat als een aureool rondzwiept in de wind'). Als debuut is De anatomie van dromen niet slecht, maar we weten al dat Benjamin tot beter in staat is.

Uit het Engels vertaald door Lucie Schaap. Meulenhoff; € 21,99.

Verberg tekst

Sylvie Patterson krijgt aan het eind van haar Highschoolperiode een stormachtige relatie met klasgenoot Gabe Lennox, die kort daarna voor een paar jaar uit haar leven verdwijnt. Wanneer Gabe weer in beeld komt, weet hij Sylvie over te halen om voor hun oud-docent Adrian Keller te gaan werken die nu een onderzoeksinstituut heeft voor slaapstoornissen en droomtherapie. De werkzaamheden worden door Keller strikt uit de publiciteit gehouden en er heerst een welhaast sektarische sfeer waardoor Gabe en Sylvie steeds meer van de buitenwereld geïsoleerd raken. Pas als er nieuwe buren in hun leven verschijnen, wordt de geheimhouding opengebroken en komt Sylvie tot een onthutsende ontdekking. De auteur weet de spanning er flink lang in te houden en maakt vakkundig gebruik van chronologische onderbreking. Pas op het eind, wanneer de verhaallijnen aan elkaar geknoopt moeten worden, zakt de spanning wat in maar desalniettemin een heel goed geschreven debuutroman uit 2014. Benjamin ontving voor dit debuut de Edna Ferber Fiction Book Award en was ze genomineerd voor de Center for First Fiction Novel Prize. Verberg tekst